Goed of slecht?

De beneden- en opzijbuurman hadden het erg gezellig vanmorgen om acht uur,terwijl ze proostten met bier bij de vuurkorf. Dat ik mijn flat werd uitgerookt is een ander verhaal. Is het goed of slecht? Hangt ervan af hoe je ernaar kijkt.  Alles in mij riep om frisse lucht en dus zocht ik het water op. Dode bladeren, onkruid, ze leverden mooie foto’s op. Zelfs een spin, waar ik thuis van huiver, was een geliefd foto-object. Goed of fout?

Een ware ontdekkingsreis is geen zoektocht naar nieuwe landschappen,

maar is de oude met nieuwe ogen zien.

– Karen Salmansohn –

Read Full Post »

Ontmoeting

Vanmiddag werd dit beeld geplaatst in ‘mijn’ kanaal.       Getiteld: Ontmoeting.

Ik sloeg het boek open van Toon Tellegen en las dit verhaal:                                                                                                       ‘Weet je,’ zei de wandelende tak tegen de eekhoorn in de top van de beukenboom, ‘als je helemaal alleen bent kun je niet goed nadenken.’ De eekhoorn keek hem vragend aan en wist niet goed wat hij zeggen moest. ‘Ja,’ zei hij toen, een beetje aarzelend. ‘Nou ja, ik bedoel,’ ging de wandelende tak verder, ‘dat je dan steeds hetzelfde denkt.’  ‘Ja,’ zei de eekhoorn.      ‘En niet nádenkt.’  ‘Nee.’  ‘Zoals nu.’  ‘Ja,’  zei de eekhoorn. Hij deed zijn ogen dicht en bedacht dat hij daar goed zat en dat hij de wandelende tak graag hoorde nadenken. ‘Ik denk nu ná over het nádenken, omdat ik nu niet alleen ben.’  ‘Nee.’   ‘En er echt met iemand samen over kan nádenken.’   ‘Ja.’  De wind blies langs de top van de boom en de wandelende tak ritselde even. Of rilde hij, of schudde hij iets van zich af? ‘Weet je,’  zei hij.  ‘Ja,’  zei de eekhoorn. ‘Ik vind nadenken heel belangrijk.’  ‘Ja.’ ‘Belangrijker dan wat dan ook.’  ‘Ja.’  ‘En ik ben heel blij dat ik dat nu heb bedacht.’  ‘Ja.’ Het was even stil. De eekhoorn opende zijn ogen tot een spleetje en zag dat er een droevige glimlach speelde rond de mond van de wandelende tak. ‘Weet je,’ zei de wandelende tak. ‘Ja.’  ‘Ik ben heel vaak alleen.’  Dat zijn wij allemaal wel eens, wilde de eekhoorn zeggen, maar hij bedacht dat dat lelijk klonk en zei: ‘Ja.’  De wandelende tak zuchtte diep. ‘Kom,’ zei hij. ‘Ik ga weer.’  ‘Ja,’ zei de eekhoorn en ook hij zuchtte diep want hij wist niets mooiers te zeggen. Voorzichtig wandelde de wandelende tak langs een tak naar de stam van de  beukenboom, en wandelde toen langzaam naar omlaag. ‘Weet je,’ riep hij nog. ‘Ja,’ riep de eekhoorn. ‘Dank je wel.’   ‘Ja,’ zei de eekhoorn.  En peinzend keek hij het magere groene wezen na, dat hem voor het eerst was komen opzoeken en over wie nooit iemand nadacht, zover de eekhoorn wist.

Read Full Post »

Er was eens

‘Er moet me iets van m’n hart. Ik loop er al lang mee rond.’  Zo begon mijn oudste broer aan een verhaal over een gebeurtenis 30 jaar geleden. Nog steeds draagt hij het in zijn levensbagage mee. Ik kon niet anders dan respect tonen door te luisteren naar zijn beleving. Meer was niet nodig.                                                                                                                                                Eén gebeurtenis, twee verschillende verhalen. We hoeven niet strijden om ons gelijk te halen, slechts accepteren dat de ander het anders ziet en ervaart.

Read Full Post »

Aanrommelen

Na een actieve ochtend zit ik lekker op de bank, kopje thee, krant, muziekje. Een spannend boek roept me: ‘Lees me!’ Ondertussen kijk ik met een scheve blik naar het enorme spinnenweb voor mijn raam. Ben ik me bewust van de groeiende ‘rommel’ in de rommelkamer.  Wacht er een rekening om betaald te worden. Kunnen de planten op het balkom verpot of verwijderd worden. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Het boek wint het….                                                                          Rommel = Uitstelgedrag  staat boven een artikel. ‘Rommel ontstaat op het moment dat jij het nemen van een beslissing uitstelt, op het moment dat je kiest voor gemak op de korte termijn in plaats van kwaliteit op de lange termijn. En hoe vaker je dat doet, des te meer rommel er in je leven blijft plakken.’                                                                                                                         Hmmmm. Dus las ik een pauze in en berg een stapel papieren op in een map. Kost slechts een half uur en ik voel grote voldoening. Dingen die ik steeds maar uitstel kosten helemaal niet zo veel moeite als ik denk. Geen keuze hoeven maken op een vrije middag is fijn. Maar nog fijner is het om te besluiten een kleine klus aan te pakken.                                                  Ziezo, nu weer verder in mijn boek:)

Read Full Post »

Kleurrijk

De afgelopen week zag eruit als een groot mooi kleurenpalet. Dan begrijp ik niet dat ik soms sleurdagen ervaar. Kleur brengen in elke dag, dan leef je. In de dierentuin met zijn kleurrijke dieren en natuur, het bos met allerlei paddenstoelen, een bord eten dat net zo lekker smaakte als het er kleurrijk uitzag. De slappe lach in de kano, terwijl zij me met groene nagellak… een prachtige gele lelie aanwees.

Het leven is een ontdekkingsreis van kleuren. Ontdek ze en leef!

Read Full Post »

Out of the box

Op de terugweg stopte ik bij een supermarkt in een klein dorpje vlakbij huis.           De omgeving opnemend zag ik twee uitnodigend uitziende winkeltjes.             Alledrie heb ik ze bezocht en wat werd ik blij!!!    Gemoedelijk, vriendelijk en     heerlijke gesprekken. Ik voelde me zooooo welkom.                                                     Ik weet het weer: ik ga vaker van mijn gewoontes afwijken en me laten verrassen!

Read Full Post »

Creatie

Kies je houding. Kies je werkelijkheid. Wachten tot je dromen uitkomen werkt niet. Je hebt keus, elke dag weer om je gedachten een bepaalde richting op te sturen. Om naar je dromen toe te werken.

De Schepper riep de dieren bij zich en zei: “Ik wil iets verstoppen voor de mensen totdat ze er klaar voor zijn. Het is inzicht dat zij hun eigen werkelijkheid creëren.”

De adelaar zei: “Geef het maar aan mij, ik breng het naar de maan.”

De Schepper zei: “Nee, er komt een dag dat ze daar komen en dan zullen ze het vinden, voordat ze er aan toe zijn.”

De zalm zei: “Ik zal het naar de bodem van de oceaan brengen.”

De Schepper zei: “Nee, ook daar zullen zij heengaan.”

De buffel zei: “Ik zal het begraven op de wijde vlaktes.”

De Schepper zei: “Nee. Ze zullen de huid van de Aarde opensnijden en het zelfs daar vinden.”

Grootmoeder Mol, die in de schoot van Moeder Aarde leeft en geen fysieke maar spirituele ogen heeft, zei: “Plaats het in henzelf, dat is de laatste plaats waar zij zullen kijken.”

En de Schepper zei: “Het is gedaan.”

– Een Sioux legende –

Read Full Post »

Kies je houding

Nadat ik de laatste bladzijde had omgeslagen van een bloedstollende thriller en alle lijntjes waren samengekomen lag de middag leeg voor me. Wat doe je dan als je zo bent vastgezogen. Me verliezen in gedachten? Melancholie? Apathie? Na een kort moment van inkeer naar buiten gegaan. Een hardlooproute van 5 km gekozen en dit keer wandelend met de camera. Wat een fantastisch idee. Een andere kijk op het bekende. Ik denk aan de quote van Viktor Frankl die  vandaag 2x langs kwam. Als alles wegvalt blijft één ding over, nl. de keus om je eigen manier te kiezen hoe je erop reageert.  Dat geldt ook zeker voor je situatie en zelfs gedachten van elke dag.//

Everything can be taken from a man or a woman but one thing: the last of human freedoms to choose one’s attitude in any given set of circumstances, to choose one’s own way.
Viktor E. Frankl

Read Full Post »

Glimlach

Vandaag kijk ik terug naar die dag 31 jaar geleden. Het gaf mijn geschiedenis een reuzenwending. Die dag, een reis,                       een ontmoeting was een bewuste keus.                                                    De gevolgen waren niet voorzien. Vandaag kijk ik terug.                        Met een glimlach.   Elke dag maak je een keus. Hoe kijk je naar je leven? 

 

Read Full Post »

Verhaal

Na de laatste bladzijde val ik in een zwart gat. Leegte. Ik voel het letterlijk. De grijze wereld achter het raam lokt niet. De stofzuiger roept, maar ik geef geen gehoor.           …Vrijheid is niet vanzelfsprekend …                                                               Het boek ‘De verhalenvertelster’ nam me mee in de denkwijze van een nazi en de gruwelijke tijd van een vrouw in Auschwitz. Hoe hun leven na de oorlog door ging…                                                                                                                                     Het lege gevoel is niet fijn. Maar het is er wel. 

Het leven is niet een probleem dat moet worden opgelost.

Het leven is een mysterie dat geleefd dient te worden.

Wat is, IS en dat is goed.

 

 

Read Full Post »