Wintertijd

We waren allemaal blij. We konden een uur langer slapen… Elk half jaar hebben we een discussie of de klok nou een uur voor- of achteruit gaat. Ik las een paar ezelsbruggetjes.

Wintertijd: je wint er tijd mee.
Voorjaar: vooruit,  najaar: achteruit.
Hoe kan het toch dat we dit elk jaar vergeten. We lezen de regeltjes wel, maar onthouden ze niet. Het heeft met bewustzijn te maken. Ik betrap me er vaker op. Ik lees de krant, een tijdschrift, kijk naar wat actualiteitenprogramma’s, maar veel gaat langs me heen. Door de hoeveelheid ervaar ik de dingen vluchtig en oppervlakkig. Wat meer schiften in tv-programma’s, gedoseerd de krant lezen, hij hoeft niet in een keer uit. Het gaat immers niet om de kwantiteit, maar om de kwaliteit.
Een lange dag vandaag, Halloween. E. stort zich erin vanavond na wekenlange voorbereidingen. Wat zal de dag brengen?

Read Full Post »

Durven veranderen

Tijdens een lang gesprek met C. was het terugkerende thema: loslaten en verandering. Als je vasthoudt aan een gewoonte, veiligheid, gehecht zijn, bekend zijn, zekerheid, blijft je leven voortkabbelen in hetzelfde patroon. Je weet wat je hebt, maar niet wat je krijgt. Financiele zekerheid, angst voor het onbekende, hokjesdenken.
En zo blijf je tot je pensioen in dezelfde baan, hetzelfde huis, maak je plannen voor na je pensioen…
Wat een beperking. Waar is de spirit? Buiten de lijntjes gaan, grenzen verleggen, weg met die hokjes. Uitdagingen zoeken, je droom volgen, niet bang zijn. Durven, doen!
Er is zoveel meer… Boeiend!

Read Full Post »

Place to be

Urban Cactus in Rotterdam

Naar aanleiding van een brief van een woningbouwvereniging ben ik gaan struinen op internet. Tot mijn verbazing bemerkte ik dat ik een stuk gedaald was in de wachtrij. De balans is gelijk; of een flat in dezelfde wijk of een eengezinswoning in een andere wijk. Hm, mijn blik wordt troebel. Vanaf het begin was duidelijk dat een flat sneller zou gaan. Dus is in gedachten het flatje al knus ingericht. Wat nu? Ik laat alles los en probeer te voelen wat ik het liefst zou willen. Het enige wat ik echter ervaar is onrust. Ook dit heeft dus tijd nodig. Gelukkig heb ik die ook….
De ‘dagelijkse gedachte’ op internet van deze ochtend is: Wied het onkruid uit je gedachten en laat het geluk bloeien.

Read Full Post »

Verwenavond

Ik geniet nog steeds na van gisteravond. In het inloophuis organiseerden we voor het eerst een verwenavond voor vrouwen. Het was afwachten of er gasten zouden komen. Een heel team zat klaar, van kapsters, tot masseur, van voetverwenners tot visagist. Lekkere hapjes werden bezorgd. Alles en iedereen werkte belangeloos mee. En ze kwamen, gasten die midden in hun ziekte- of verwerkingsproces zitten. Een avond uit om lekker verwend te worden. De sfeer was open, warm en saamhorig. Het was een fantastische ervaring.  Er te mogen zijn, mee te mogen helpen. En wat een ervaring om te zien dat zoveel enthousiaste mensen hun vrije avond besteedden aan het verwennen van andere mensen. Het was een eyeopener!  Aan het eind van de avond, toen alle gasten waren gekapt mocht ik nog even aanschuiven. En de metamorfose was compleet. Ik ging van lang naar kort. Een nieuw leven, een nieuw uiterlijk. Vandaag nog een nieuw kleurtje. Een spontane actie. Het voelt goed.

Read Full Post »

Onverdeelde aandacht

een luisterend oor

Alleen maar luisteren. Je onverdeelde aandacht geven. Zonder de ander te onderbreken met: ja maar, misschien zou je….  Luisteren en laten weten dat de gevoelens van de ander er mogen zijn. Alleen zo kan je het vertrouwen winnen en ontstaat er een basis om verder te gaan. Na een lang en moeizaam contact met B. is er eindelijk een doorbraak. Op een voor haar moeilijk moment. Gisteren is vergeten, morgen nog ver weg, alleen vandaag telt. Dit is voor velen een hele moeilijke les. Vanmorgen laat ik mijn onverdeelde aandacht los in het inloophuis. Ik voel me gezegend dat ik er mag zijn voor de ander.

Read Full Post »

Familytime

Vol verwachting zette ik de eerste stappen op het ijs. Het was glad…. Het bleek al gauw dat de ervaring die ik een half jaar geleden opdeed ver weggezakt was. Gelukkig waren alle drie kinderen bereid mij met veel liefde en geduld te begeleiden. Behalve een filmpje leverde het me een gekneusde hand op, van het te stevig vasthouden van hun arm… Het is een proces van vertrouwen en loslaten. Als schaatsen lijkt op het echte leven, breng ik er nog niet zoveel van terecht. Maar om te leren schaatsen heb je doorzettingsvermogen en geduld nodig. Een uitspraak van Thoreau uit ‘Walden’ : Een man die zijn kameraden niet kan bijhouden, hoort wellicht een andere drummer. Laat hem in de muziek stappen die hij hoort, hoe beperkt of ver weg die ook is.’  Ik zette door op mijn eigen tempo en we hadden veel plezier. We sloten de dag af met een etentje in de pizzeria. Superlekker en gezellig, maar het knusse idee van familytime was daar ver te zoeken. Naast ons zat een groep van 30 studenten en het geluid van hun stemmen galmt nog na. Een waardevol gevoel, zo’n dag samen. Straks nog maar eens het filmpje bekijken.

Read Full Post »

Wanrust

Het is nog vroeg. Ik voel chaos in mijn hoofd. Probeer er dichtbij te komen. Het woord dat in mij opkomt is ‘wanrust.’ Een combinatie van allerlei gevoelens. Als ik terugkijk naar het weekend was het gezellig. Toch ….. alsof ik mij laat leiden door wat er om mij heen gebeurt. Ik laat de verantwoording los. Ik laat me willoos drijven. Hm. Dat was het weekend. Vandaag is het vakantie. T. heeft het zuiden ingeruild voor een weekje hoge noorden. We gaan vandaag genieten van een familiedagje. De keus is gevallen op een middag schaatsen. Ik schud mezelf doorelkaar. Laat de wanrust, wat een prachtig woord, wegdrijven. Het hier en nu betekent voorpret. Fijne dag. 
ps. net gelezen: Deze nieuwe dag is met zijn hoop en uitnodigingen, te dierbaar om er ook maar een moment van te verspillen aan de dagen van gisteren. Maak elke dag een nieuw begin.

Read Full Post »

Wensvrij

Wensvrij

Iemand vroeg aan een boer: ‘Hoe zal het weer vandaag worden?’ De boer zei: ‘Precies zoals ik het zou willen hebben.’
‘Hoe kunt u nou weten dat het weer zo zal worden, zoals u het wilt hebben?’ De boer antwoordde: ‘Ik heb de ervaring, mijn vriend, dat ik niet altijd krijg wat ik graag wil hebben. Dus heb ik geleerd altijd juist dat te willen, wat ik krijg. En daarom weet ik heel zeker: het weer zal vandaag worden zoals ik het wil hebben.”

Read Full Post »

Inkeren/uitstralen

De derde verjaardag op rij. Verwachtingen en oordelen heb ik thuisgelaten. Dat hielp. Het was goed. Er was een open en ontspannen sfeer. Er werd geluisterd en iedereen telde mee. Daarvoor had ik thuis stilgestaan bij hoe ik me voel. Mijn bezigheden en de vele contacten doen me goed. Ik groei en mijn zelfvertrouwen zit in de lift. Dit straal ik uit en natuurlijk had dit ook effect op de verjaardag.
 

 

Tijd nemen voor jezelf, naar binnen keren en bij je gevoel komen.
Probeer het eens, je zult versteld staan!

Read Full Post »

Mensen

Ze zijn er in allerlei soorten en maten… mensen. De laatste tijd ontmoet ik veel verschillende mensen. En ze zijn allemaal uniek. Als je er van een afstandje naar kijkt is het erg boeiend. Sommigen zijn erg behulpzaam en betrokken, kunnen geen nee zeggen, anderen zijn meer met zichzelf bezig. Creatieve mensen, ‘zweverige’ types, enz. enz. Zo boeiend als je je in ieder persoonlijk verdiept. Iedereen mag er zijn. Gisteravond werd ik verrast toen het gesprek vanuit het niets op mediteren en mindfulness kwam. Een onverwachte wending. De meest bijzondere ontmoeting was echter met ‘Abraham.’ E. werd 50 en we hebben hem welkom geheten in de club van 50 plus.
Mensen…  als je met aandacht het gesprek ingaat, is het altijd de moeite waard.

Neem de mensen zoals ze zijn, anderen zijn er niet.

Read Full Post »