Het is nacht. Boven mij hoor ik nog wat drukte. In mijn hoofd nog veel meer.
ik laat me tegenhouden
ik laat me beperken
ik laat me raken
ik laat het toe
wie ben ik?
ik ben moe
Nog een paar uurtjes en het wordt licht. Ik ga er een te gekke dag van maken.
Wat een ikjes.
Een ikje uit de krant: ‘Maandagmiddag. De school gaat uit. Een jongetje van een jaar of acht roept: ‘He kijk es, wat cool! Die heeft lekker veel water gedronken. Gaaf!’ Hij keek naar een 80 cm hoog struikje meidoorn, in een perkje tussen de geparkeerde auto’s. De groene knoppen staan op barsten en vouwen zich bijna open. De lente opgemerkt in een chaos van rennende en fietsende kinderen.’
Mooi hè?
Als iemand je ontgoochelt,
ben je dan zelf de magie kwijt?
Of is het de magie
van de andere die verdwijnt?
Is het iets als een trucje dat mislukt
of dat je doorzag?
Is ontgoocheling
een ik-woord of een jou-woord?
Ben ik ontgoocheld
of ontgoochel jij mij?
Ik pink ze weg,
de ontgoocheling,
en zoek mijn trukendoos…
Geert De Kockere –
ik laat me tegenhouden
ik laat me beperken
ik laat me raken
ik laat het toe
hiermee heb je het precies in beeld…..
je leert namelijk zèlf de ander hoe met je om te gaan, of je grenzen hebt….incasseringsvermogen, trots of onderdanigheid….spreken of zwijgen…..kortom hoe je te behandelen….
het is JOUW verantwoording….
Ongenoegen, blijdschap, verdriet, alles zit al in je…..het is de ander die het alleen maar losmaakt….niet toevoegt …..
vind ik me toch een mooie spreuk bij mn (hot)mail…. :
Vrijheid kan beangstigend zijn
als je je veiligheid vond
in begrenzingen.
Marian van de Wetering